HAAKSBERGEN – Te vaak zitten we bij Bon Boys na afloop in de kleedkamer met het
gevoel: hier had meer ingezeten. Zondag bij Barbaros was dat weer het
geval. Nadat de ploeg lange tijd de betere was in Hengelo, ging het in
de slotfase mis (1-0 verlies). Na afloop waren er genoeg complimenten
van de tegenstander. Complimenten over de manier van spelen,
complimenten over alle spelers die constant in beweging zijn. De trainer
van Barbaros, eenmalig international Ugur Yildirim, erkende zelfs dat
hij zijn elftal had aangepast. Barbaros, normaal een swingend elftal op
zoek naar avontuur, had dit keer wat meer verdedigende accenten gelegd.
In de voorgaande duels kregen de balvaardige Turkse spelers een
overvloed aan kansen, zondag bleef dat lange tijd beperkt en dat was een
compliment voor de defensie van Bon Boys. Maar het probleem van dit
seizoen is vooralsnog de angel in het aanvalsspel. Bon Boys laat teveel
momenten liggen, die beslissend kunnen zijn in een wedstrijd. Het lijkt
soms wel alsof het veld 16 meter te lang is. Zondag kwam daar nog eens
bij dat de ploeg voor rust werd bestolen van een glaszuivere goal. Na
rust domineerde Bon Boys lange tijd en de ploeg kreeg ook een paar goede
mogelijkheden. Maar terwijl iedereen wachtte op de verdiende 0-1 vond de
thuisploeg op het eind een tweede adem. En plots kantelde het duel. Bon
Boys raakte de grip kwijt en moest dit zes minuten voor tijd bekopen met
een tegentreffer.
Wel de complimenten, maar geen punten
