‘Jan te Wierik was een kleurrijke persoonlijkheid zonder middenweg’  

HAAKSBERGEN – Op 17 maart zou Jan te Wierik 70 jaar zijn geworden. Die datum staat binnenkort in het teken van een hommage aan de Haaksbergse kunstenaar. Tonny en Annelies te Lintelo deden dat ook al eens op hun manier, 10 jaar na het overlijden van Jan te Wierik. 

Ze stonden dicht bij Jan en leerden hem kennen als een ‘bijzonder en goed mens’. ,,Jan had iets met je of hij had helemaal niets met je”, blikt Tonny terug op de periode dat Jan met enige regelmaat bij de Te Linteloos over de vloer kwam. ,,We hielden in 1989 een expositie na de verbouwing van de zaak. Met werk van Jan  te Wierik. Vanaf dat moment is er een vriendschap ontstaan.”

Ze kennen de verhalen over Jan. Vreemde snuiter, die zijn eigen weg ging en zich door niemand iets liet aanleunen. Wars ook van materiële zaken. Tonny en Annelies waren er voor Jan in voor- en tegenspoed. ,,Dat het hem niet altijd goed is afgegaan is geen geheim. Ook al probeerde je hem helpen de zaken wat commerciëler aan te pakken, Jan wilde dat simpelweg niet. Hij was de ultieme kunstenaar. Ieder schilderij beschouwde hij als zijn kindje. En dat verkoop je niet. Dat was een beetje zijn beleving bij het maken van kunst.” 

Tonny en Annelies te Lintelo behoorden met een paar mensen meer tot de inner-circle van Jan. Te Lintelo stelde zijn toenmalige meubeltoonzaal beschikbaar voor exposities van de kunstenaar. Hij benadrukt dat het werk van Te Wierik meer was dan de meeste mensen van hem kennen. ,,Jan staat bekend om z’n kleurenfestival. Een gewild genre. Het wordt ook nagemaakt. Zo populair is zijn werk. Maar Jan beheerste ook de hele fijne schilderkunst. Hij was autodidact en het is wonderlijk hoe hij het zover heeft gebracht met zijn werk. Dat er na 20 jaar nog een hommage ter ere van hem wordt gehouden, zegt genoeg.”

Te Wierik is iconisch voor Haaksbergen. Maar ook ver daarbuiten is zijn naam niet onopgemerkt gebleven, weet Te Lintelo. ,,Jan exposeerde ook buiten de regio. Veel galerieën waren dol op zijn werk. In Deventer zat er een waar Jan regelmatig een expositie had. Hij is helaas veel te vroeg overleden. Triest voor zijn naasten en bekenden en daarnaast heel jammer omdat er een zeer kleurrijke figuur voor Haaksbergen mee verloren is gegaan. Mooi dat er op 17 maart aandacht aan zijn 20ste sterfdag wordt besteedt. Jan verdient het.”