Halve eeuw bij Staalbouw Ter Huurne
HAAKSBERGEN – Staalbouw Ter Huurne zonder Geert Vossebeld? Het lijkt welhaast ondenkbaar. Maar toch is het binnenkort zover. De 66-jarige inwoner van Sint Isidorushoeve gaat eind dit jaar met pensioen. Dat is een feestje waard. Maar eerst hebben ze nog een ander feestje. Niet in december, maar al op vrijdag 15 juli. Vossebeld viert namelijk een jubileum. Hij is vijftig jaar werkzaam bij Staalbouw Ter Huurne. Zijn eerste werkdag? “Die was op maandag 17 juli 1972.” Een halve eeuw lang heeft hij zich ingezet voor het bedrijf in Haaksbergen.
Voor Vossebeld was er nooit reden naar een andere baan om te zien. “Het is me altijd goed bevallen. Ik heb me hier ook verder kunnen ontwikkelen”, zegt Vossebeld, die als zestienjarige puber al aan het werk ging. Werken op jonge leeftijd was in die jaren vanzelfsprekend. “Ik ben ooit begonnen aan de Werfheegde. Daar zat Staalbouw Ter Huurne voor de verhuizing hier naar de Nijverheidsstraat. Werken met de handen sprak me aan. Ik kwam van de Ambachtsschool. Daar had ik als scholier al eens iets gemaakt, dat door het bedrijf geconserveerd is. In die jaren gingen werkgevers ook naar scholen toe. Daar zochten ze nieuwe arbeidskrachten. Zo is het bij mij ook gegaan”, zegt Vossebeld, die dagelijks op de fiets naar het werk gaat.”
In de beginjaren werd er veel geboord. Maar het boorwerk heeft plaatsgemaakt voor ponsen en snijden. De jonge Hoevenaar bekwaamde zich verder in het vak. Hij ging ook een dag in de week naar school. Later werd hij meewerkend chef van de werkplaats en praktijkbegeleider. “Vooral jongens van de opleiding SMEOT komen hier op stage. Natuurlijk hopen we ze ook te houden als het goede leerlingen zijn”, zegt Vossebeld. Het wordt namelijk steeds belangrijker talent aan het bedrijf te binden. Goed personeel is schaars. “Maar het is niet zo dat ik alleen maar goede tijden met veel werk heb meegemaakt. In de jaren tachtig was er een crisis. Niet iedereen kon toen blijven bij Staalbouw Ter Huurne”, herinnert Vossebeld zich. Het leeuwendeel van zijn arbeidsleven werkte Vossebeld op de werkvloer. “Ik ben ook wel op montage geweest. Gingen we het hele land door om aluminium kozijnen te plaatsen. Vier à vijf jaar heb ik dat gedaan.”
Vossebeld maakte later nog een crisis mee. De laatste dateert van nog geen tien jaar geleden. Ook toen stonden er banen op het spel. “In de bouw ging het toen even heel slecht. Bedrijven vielen om. Maar hier ging het werk wel door. Helaas moesten er toen drie uit.” Intussen heeft Vossebeld een tandje teruggeschakeld. Hij begint net als al zijn collega’s om half acht aan zijn werkdag. “Maar niet meer elke dag. Ik werk nu nog 32 uur in de week. In december ga ik met pensioen. Dan ben ik 66 jaar en zeven maanden.” Geert Vossebeld wordt morgen vrijdag 15 juli in het zonnetje gezet bij Staalbouw Ter Huurne.
