Graven oorlogsslachtoffers ‘vertellen’ iets

HAAKSBERGEN  – Op initiatief van de Stichting Herdenking & Vrijheid Haaksbergen zijn of worden in Haaksbergen oorlogsgraven gerestaureerd van burgerslachtoffers in de periode ’40-’45. Het gaat om zestien graven die hoognodig een opknapbeurt verdienden: negen op de parochiebegraafplaats aan
de Enschedesestraat en zeven rustplaatsen op het parochiekerkhof in St.Isidorushoeve.

Afgelopen voorjaar zijn de zeven oorlogsgraven op het kerkhof van Sint Isidorushoeve al gerestaureerd. En dat betekende veel voor nabestaanden, zo bleek uit de verhalen die toen loskwamen. Momenteel zijn de herstelwerkzaamheden op de parochiebegraafplaats aan de Enschedesestraat in volle gang. 

Alle oorlogsgraven krijgen in 2025 een metalen schildje: ‘gemeentelijk oorlogsgraf 1940-1945’. Dat maakt ze duidelijk herkenbaar. Totaal gaat het om 50 graven van burgerslachtoffers. Ook wordt bij beide begraafplaatsen een informatiebord geplaatst. Opdat we niet vergeten! ”Belangrijker is nog dat deze graven ook na ons niet zullen verdwijnen”, meld en de initiatiefnemers. ”Achter elk oorlogsgraf schuilt immers een verhaal en die verhalen mogen niet verloren gaan. De graven vertellen een even boeiend als dramatisch verhaal.”

Van de  gerestaureerde graven in Haaksbergen hoort de naam van het jongste slachtoffertje bij Femie Meuleman. Op 24 maart 1945 werd Haaksbergen gebombardeerd. Dit had 57 slachtoffers tot gevolg, waaronder de driejarige Femie. Femie werd geboren in 1941 en overleed een maand voor haar vierde verjaardag. Zij speelde die dag met haar buurkinderen op de Buurserstraat vóór de schoenenwinkel van Sloot. Van Femie werd alleen een strik met een bosje haar teruggevonden.

Van taboe ontdaan
Haar ouders woonden destijds aan de Buurserstraat, op de hoek Brink waar nu het oorlogsmonument ter herinnering aan het bombardement van 24-3-1945 staat en waar jaarlijks een herdenkingsmoment wordt gehouden. Het monument kwam er naar aanleiding van 75 jaar vrijheid, de periode ook waarin de vergisbombardementen door de geallieerden van het taboe werd ontdaan.

Schilderswinkel
Na de oorlog verhuisde het gezin Meuleman-Noordink naar De Veldmaat, waar zij aan de Geukerdijk tegenover de Bonifatiuskerk gingen wonen. In 1958 opende P. Meuleman hier zijn schilderswinkel.

Inmiddels zijn de zeven rustplaatsen op het parochiekerkhof in St.Isidorushoeve gerestaureerd en volgen nu de negen overige op de (oude) parochiebegraafplaats aan de Enschedesestraat, achter de Moskee. 

Financiële ondersteuning
De stichting het project ten uitvoering brengen dankzij de  financiële steun van het Rabo Coöperatiefonds,  Hemerjoborgh als onderdeel van de Ten Hag Groep, de Gemeente Haaksbergen en Stichting Zomerfeesten St. Isidorushoeve.

Foto: Foto van links naar rechts: Femie in 1944 en het bidprentje van de overleden Femie. Het graf van Femie Meuleman voor de restauratie. Haar naamplaatje was al jaren verdwenen, het graf was aanvankelijk niet terug te vinden. Rechts de foto na de restauratie op 23 oktober 2024.