Column Ton van Rijswijk

De gemeenteraad krijgt het druk in de komende maanden. Een paar pittige dossiers vragen om besluitvorming en dus kan het weer ouderwets “knallen” in de raadzaal. Het college van B&W heeft in dit kader besloten er een paar “inspraakavonden” tegen aan te gooien. Bereidheid om naar de bevolking te luisteren kan dit college niet ontzegd worden. Maar of het volk er ook oren naar heeft? Op de eerste inspraakavond kwam maar éėn (overigens zeer gemotiveerde) inspreker opdagen. Of ging het hier om een complex onderwerp, de financiële begroting van de gemeente? De begroting is inderdaad complex en lijkt in geen enkel opzicht op die van een bedrijf. Of van een gewoon gemiddeld huishouden. Maar toch had ik, gezien de moeilijke keuzes, die gemaakt moeten worden in de komende jaren een hoger niveau van  betrokkenheid verwacht. Wellicht is het gemakkelijker om straks wel je mening te geven op sociale media als college en raad stevige besluiten nemen inzake de bestedingen? De betrokkenheid moet toch bij onderwerpen als het Marktplan en de woonvisie, hoog ingeschat worden. Bij de woonvisie gaat het immers om twee zaken (simpel samengevat hoor): de bouwambities van de gemeente in het algemeen en het bouwen aan de randen in het bijzonder. De gemeente zegt in de komende jaren 900 woningen te willen realiseren, waarvan een aanmerkelijk deel ook in de “betaalbare” sector moet vallen. We willen immers jonge mensen huisvesting bieden en daarmee de mogelijkheid realiseren om jonge mensen aan Haaksbergen te binden. Maar we willen ook ouderen, die graag kleiner willen wonen, mogelijkheden bieden. Tja, maar er moet wel plek zijn om te bouwen en er moeten beleggers, corporaties of ontwikkelaars zijn, die  daaraan willen meewerken. En wat die “plek” betreft: Haaksbergenaren koesteren hun omliggende natuur. Dus zijn er ook bedenkingen tegen “bouwen aan de randen” en zal de acceptatie mede afhankelijk zijn van de “kwaliteit” van die plannen. Kortom: hoe houd je iedereen tevreden en hoe voldoe je toch aan essentiële wensen? Een vraagstuk van “behendig manoeuvreren”. Het Marktplan blijft een verhaal apart: na 31 jaar (sommigen vinden, dat het nog langer geduurd heeft) mag er toch wel een definitief plan worden gerealiseerd. Waar ook de meningen over verdeeld zijn, Haaksbergenaren zijn net mensen. Wellicht zullen op die inspraakavond zelfs buiten de raadzaal tribunes bijgebouwd moeten worden.