Column Ellen Temmink

Over gerookte melk en  een lokale goedzak

Een probleem
“Ja! Goeede…morgen is ’t nog net. Zeg, ik bel voor de melktap.”
Ik word gebeld, terwijl Ben en ik net de melktap grondig aan het schoonmaken zijn. Bij het verversen van de melk die ochtend kwamen we erachter dat de melk niet smaakte zoals het zou moeten. Er zat een rokerig plastic luchtje aan…

Regelgeving
Er is veel gedoe geweest de laatste maanden rondom melktaps, misschien heb je het meegekregen. Regelgeving is flink aangescherpt, waardoor een boer tot €150 per maand extra kwijt is aan kwaliteitscontroles. Een melktap is al niet snel rendabel, en nu al helemaal niet meer. Kortom: voor veel boeren is dit de reden of de druppel geweest om te stoppen met de melktap.

We gaan door
Wij twijfelden: wat gaan wij doen? We wisten inmiddels dat de bio-melktap Wijlens aan de Hengelosestraat zou gaan stoppen, net als die in Bentelo. En besloten uiteindelijk: we gaan het erop wagen. We gaan door. 

Kortsluiting
“De melk smaakt iets chemisch. Misschien is er iets niet goed gegaan met schoonmaken?” Ik bel met een klant naar mijn hart, die besloot ons op de hoogte te brengen. “Ja ik kan beter jullie bellen, dan roddelen met jullie buren.” zegt hij. 

Ik vertel hem dat het geen schoonmaakmiddel is, maar het gevolg van kortsluiting in de melktap. Want: vlak nadat we besloten door te gaan, is er in de avond van 4 januari kortsluiting geweest in de melktap en is er een printplaatje doorgebrand. Ben en ik keken elkaar aan: ah nee, hè!

Gerookte melk
Gelukkig konden we het vlot repareren, maar …die verbrande plastic geur! Koffiebonen, azijn, soda, open laten staan, doorblazen: we hebben inmiddels alles in werking gezet, maar ruim twee weken later is de geur nóg – niet – helemaal – weg! Melk hoeft maar even in de slangen te zitten en de aroma’s trekken erin.

Belevenisboerderij
We zijn dus zo langzamerhand een belevenisboerderij aan het worden. We tappen persoonlijk melk voor klanten, hebben daardoor ook erg leuke ontmoetingen, maar kijken ernaar uit dat de melktap weer helemaal goed draait.  

Beter een goede buur…
“Het gaat me niet om die €1,50, maar ik wil niet dat jullie klanten verliezen hierdoor.” Ik hang met een dankbare glimlach op.

Ellen Temmink neemt met haar vriend Ben de boerderij over van haar ouders. De Impactboerderij aan de Kattendamsweg 24 wordt een regeneratieve boerderij met lokale afzet.