Column Ellen Temmink
Voor jezelf kiezen
Vorige week gaf ik een presentatie met de titel: voor jezelf kiezen. Een mooi onderwerp, waarbij uit de zaal mooie antwoorden kwamen op de vraag, wat is dat dan, voor jezelf kiezen? En is voor jezelf kiezen eigenlijk niet gewoon egoïstisch? Ik had mezelf wat op de hals gehaald. Een presentatie over ‘voor jezelf kiezen als boer(in)’. Waarbij ik mijn eigen verhaal vertelde, over mijn loopbaan en de momenten waarin ik wel en niet voor mezelf koos. Het publiek verwoordde het thema zo: “nee zeggen, al kan het in verkeerde aarde vallen”, tijd nemen voor mezelf, zoals een boek lezen” en “kiezen voor wat je zelf wil”.
Pleasen
Ik gaf mijn werk als accountmanager als voorbeeld, een tijd waarin ik veel niét voor mezelf koos. Ik wilde graag iedereen tevreden houden; klanten, collega’s, afdelingen. Het was voor mij heel normaal om dat te doen. En dat is in de basis oké, mits je weet dat het niet kan. En ik dacht dus van wel. “Ik kan iedereen tevreden houden” was een overtuiging die ik jarenlang met me mee heb gezeuld.
Hoe dat werkt, is dat ik keuzes maakte op basis van die overtuiging. Vanzelfsprekend wrong ik me in allerlei bochten om iets te regelen voor de klant. Ik nam taken op me, die ik niet wilde doen, maar waarvan ik vond dat ik het moest doen. ‘Pleasen’ wordt het ook wel genoemd. Bij de overtuiging, hoorde in mijn gedachten ook nog een consequentie: ‘als ik niet iedereen tevreden houdt, dan word ik afgewezen’ Zoiets. Iedereen heeft trouwens van die (onbewuste) overtuigingen.
Wat wil ik?
Wat wil je zelf? is in mijn ogen de vraag die hoort bij voor jezelf kiezen. Als het aan jóu zou liggen, wat zou jij dan doen? Ik wist het heel vaak niet. Ik wist het al niet bij mijn studiekeuze, ik wist het niet in jaren erna en inmiddels weet ik het heel vaak wel. Door mezelf regelmatig de vraag te stellen: wat wil ik? En vervolgens – en dat is het allermoeilijkste – dat ook daadwerkelijk te doen…
Ellen Temmink is boerin en coach. Ze ontwikkelt in St.-Isidorushoeve De Impactboerderij, een boerderij waar de mens als onderdeel wordt gezien van de natuur, in plaats van als manager.
