Rond Haaksbergen

Column Caro Woudstra

Tegenvaller

Heb je dat wel eens? Dat je je ergens een voorstelling van maakt maar dat dit in het echt zo tegen kan vallen? Dat heb ik regelmatig.

Bijna iedereen van de vijftig plus generatie, kent het liedje Scarborough Faire van Simon en Garfunkel wel. Gebaseerd op een oud lied vol liefde en smart. In mijn romantische hoofd heb ik daar een prachtig idyllisch beeld van gemaakt. Ik zie vrouwen in lange rokken met een bloem in hun lange haar. In de  arm een mandje met rozemarijn en tijm dat ze net heeft gekocht op de markt. De man die het zingt moet een sterke man zijn. Liefst met lange zwarte manen. Ze wonen in een lieflijk Engels dorpje met typisch Engelse huisjes met zo’n stenen muurtje eromheen.

Toen ik vorig jaar door Engeland reisde zag ik op de kaart dat ik vlakbij Scarborough was. Ik moest en zou daarnaar toe. Zo gezegd zo gedaan. Onderweg riep ik nog tegen mijn lief dat ik hier kruiden wilde kopen, net als in het liedje. Leuk voor thuis. Het begon al met parkeren. Kilometers parkeerplaats langs de kust. Nergens was er plek en toen ik eenmaal een plekje had veroverd bleek de parkeerautomaat stuk. Betaald parkeren hadden ze nog niet in de tijd van het liedje. Daar had ik even geen rekening mee gehouden.

Eenmaal in de stad bleek er geen markt te zijn maar was ik in het grootste ‘Sodom en Gomorra’ terecht gekomen waar ik ooit tijdens een vakantie geweest ben. Het bleek letterlijk een kermis te zijn. Om het reuzenrad liepen van top tot teen getatoeëerde, veel te dikke vaders met veel te dikke, oververmoeide, krijsende kinderen rond. Het hele centrum stond vol met gokhallen waar te jonge moeders in bikini achter de gokkast stonden. Hun ene hand op de knop, hun andere hand op de kinderwagen.

Overal lampjes, lawaai, bier en een lucht van zoete wafels en vette worst.

Mijn hele beeld lag in duigen. Teleurstelling is natuurlijk altijd een gevolg van verkeerde verwachtingen. Dat is het leven en daar moet je nou eenmaal mee om kunnen gaan. Ik zie het maar als een leuk verhaal op een verjaardag óf ik schrijf er gewoon een column over.

Caro

Mobiele versie afsluiten