De juiste man
Over een paar weken gaat het eindelijk gebeuren. Samen met mijn avontuurlijkste vriendin ga ik meedoen aan een rally in Montenegro. De ‘Carbagerun’ waarbij de auto ouder moet zijn dan twintig jaar en een marktwaarde moet hebben van maximaal vijfhonderd euro. Een oud brik die we helemaal hebben omgetoverd naar een ‘Minioncar’. We hebben allebei niets met Minions (gele wezens met een blauwe broek en een rare taal uit een computeranimatiefilm) maar omdat de gele gordijntjes bedrukt met Minions zo goed kleurden bij de gele auto hebben we er maar een Minionauto van gemaakt.
Winnen we de rally niet, dan gaan we voor de originaliteitsprijs was de gedachte.
Vorig jaar is het vanwege covid uitgesteld en toen hebben we ons eigen plan getrokken. We zijn ermee naar Albanië gereden en weer terug. Dat was een mooie test om erachter te komen dat het oude bakkie zonder problemen nog goed in staat was om half Europa door te crossen en weer terug. En inderdaad, het trok nogal wat bekijks onderweg.
Na dit avontuur hebben we hem op een mooie plek geparkeerd om even uit te rusten tot volgend jaar. Maar ineens, zomaar uit het niets bleek tot onze grote schrik dat hij ‘door zijn hoefjes was gezakt.’ Een gebroken torsiestang luidde de officiële diagnose. De auto had hulp nodig maar wij nog meer.
Mijn hele netwerk heb ik aangeboord voor goede raad en advies en daarnaast een zoekopdracht voor een nieuwe as uitgezet. Maar ja, voor niets gaat de zon op en de reparatie zou onze schatkist zodanig laten slinken dat we weer van vooraf aan konden beginnen met sparen.
Heb je dat wel eens gehad? Dat al je oplossingen die je had bedacht niet gelukt zijn? En dat je dan echt niet meer weet wat je moet doen? En dat dan ineens een oplossing zomaar uit de lucht komt vallen? Nou, dat gebeurde er dus.
Een beetje verloren fietste ik op een zonnige zaterdag wat rond en ineens kwam ik terecht bij Autobedrijf Eysink. Wat begon met een vraag voor advies eindigde met: ‘Breng de auto maar langs, dan maak ik het voor je in orde’. Ze bestaan nog: mensen die je zonder er zelf belang bij te hebben willen voorthelpen. Precies op het moment dat je dat nodig hebt!
In euforische stemming fietste ik weer terug en de zonnige zaterdag was nóg zonniger geworden.
De auto staat weer recht op zijn pootjes en is helemaal startklaar voor de Carbagerun.
En natuurlijk rijden we sindsdien rond met stickers op de ‘runner’ van Autobedrijf Eysink!
Wil je ons avontuur volgen? Op onze facebookpagina ‘Minioncar’ zijn onze belevenissen te lezen.
Caro